บ่น #1

เขียนวันที่ 6 มิย. 52
ตอน 22.32 ตามนากาคอมกระผม

เริ่มว่า เปลี่ยนเป็นบ่นแทนเพราะที่เขียนๆมันไม่เข้าแนวไดอารี่เท่าไหร่

ว่ากันด้วยอาหารแมว อาหารหมากันหน่อย เห็นโฆษนา มันก็บอกว่ามีรสนี้ รสนั้น แล้วมันจะรู้ได้ไง ? แมวกะหมามันรู้รสแล้วไง ? รึมันไม่รู้ก็ไม่รู้ น่าเอาอาหารแมวรึหมามาลองกินมั่ง เผื่อมันอร่อย คิดซะว่าเป็นซีเรียลอาหารเช้าไป 55

เหนือฟ้ายังมีฟ้า!~เหนือข้าไม่มีใคร!!! Credit: The Master
อันนี้ประโยคได้ใจเรามาก ซักวันเราจะยิ่งใหญ่ จากตำแหน่งที่ต่ำที่สุดก็ยังขึ้นสู่จุดสูงสุดได้(แบบ Spore ไง) เหนือฟ้ายังมีฟ้า แต่เหนือกุต้องไม่มีใคร!!! ถ้าเราไม่"ยิ่งใหญ่"เราก็จะถูก"ลืมเลือน" การถูกลืมเลือนมันน่าเศร้าเนอะ ถ้าคนที่เรารักรึชอบไม่สนใจเรา เมินเฉย ปฏิเสธ 9ล9 มันก็เจ็บใช่มะ คงไม่มีใครใจด้านชาขนาดไม่รู้สึกอะไรหรอก +เราเองก็อยากจะ"ยิ่งใหญ่"เพื่อให้คนที่เรารักรึชอบภูมิใจ วางใจ ชื่นชม การจะสู้มันต้องมีเหตุผล เหตุผลแค่ว่าต้องการจะเก่งก็พอ!

อีกอันละกัน ลม!! เสียงของลม คุณเคยจะฟังมันบ้างหรือไม่? หรือคุณได้ฟังมันหรือคุณแค่ได้ยิน?
ตรงใจอีกอัน มันเคยจะฟังกันมั่งมั้ย? มีใครจะเห็นด้วยกันมั้ย? มีใครจะเดินมาทางเดียวกันมั้ย? มีใครจะเดินมาด้วยกันมั้ย? คำตอบของทั้งหมดนี่คือ เงียบ(ไม่มีใครฟัง 55)

อาหารแมวละตัดเรื่องมาพวกนี้เลย เปลี่ยนเรื่องได้ไวดีเนอะ

เรื่องเกมส์กันนิด ก็อยากจะลองตัดพวกเกมส์ออกไปดู แต่ถ้าตัดออกไปละชีวิตกุจะเหลืออะไร? อ่านหนังสือ? ก็นะ รู้ๆอยู่

ละก็ดูยูทิ้ว (ฮา) mv Gee ที่มันซัพฮาๆ ก็เออแมร่ง ทำได้ฮามาก เสื่อมกันไปเลย 55 แต่ว่า บอกตรงๆหน้าพวกที่เต้นๆ กุแยกไม่ออกว่าใครเป็นใครเลย หน้าเหมือนๆกันหมด (รึว่าเราตาถั่วหว่า ฮา)

เปลี่ยนเรื่องสลับไปมามันส์มากก สรุปก็มั่วไปมั่วมา

เรื่องหลายเรื่องที่ไม่อาจจะระบายออกเป็นคำพูดได้ ความระแวง ความโง่เขลา(การไม่รู้) ความกลัว ความเหงา เศร้า ท้อแท้ ความเงียบ เสียงแห่งความเงียบ การไม่ได้พบเจอ การที่ต้องห่าง การจากลา การพลัดพราก ความตาย การลวงหลอก คำโกหก ความเป็นจริง ความฝัน คำลวงหลอกที่ต้องเชื่อ
คำพูดมันฆ่าคนได้ เช่นเดียวกับการไม่พูด คำพูดพูดมาแล้วเจ็บแรง ไม่พูดค่อยๆเจ็บ เจ็บสะสม(แบบใบเหลืองสะสมละโดนแบน ฮา) ตายทั้งเป็น อย่างง่ายๆ

แต่ทว่า บางที การได้ยินคำลวงหลอก พูดให้ดีใจ อย่างน้อย พวกนี้ก็ยังสร้างความหวัง "ในที่มืดมิดที่สุด ก็ยังมีแสงสว่างอยู่" ไม่หว่าเราจะท้อแท้เพียงใด เจ็บช้ำเพียงใด แค่คนที่เรารักมาให้กำลังใจ แค่ถามว่าเหนื่อยมั้ย ถึงแม้มันจะลวงหลอก แต่มันก็ยังให้กำลังใจเราได้อยู่ดี

คนทุกคนโกหกกันทั้งนั้น คนตายเท่านั้นที่ไม่โกหก คำพูดจะพิสูจน์ได้อย่าง 100% ก็ต่อเมื่อคนพูดนั้นตาย แต่ว่าใช้ความเชื่อใจกัน ขอแค่เชื่อมั่น คำพูดเหมือนโกหกแค่ไหนเราก็เชื่อได้

จบดีกว่ามั้ง เปลี่ยนแบบไปมาเด๋วจะตามกันไม่ทัน (ปกติก็อ่านกันไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว(ปกติของปกติ มันไม่มีคนอ่านอะดิ หายาก))

PS. เขียนหยั่งกะเรียงความเลย เหอะๆ